ప్రేమంటే ఇదేనా...............!!!

చాలా రోజుల తరువాత ఓ గొప్ప కళా'ఖండా'న్ని తిలకించి పులకించి పోయాను. కళా'ఖండం' పేరు ఉల్లాసంగా.... ఉత్సాహంగా.....! ఇందులో మాటలు ఎవరు వ్రాసారో తెలియదు కాని ఎంత చండాలంగా వున్నాయి అంటే............ నాయకుడు నాయిక తో ఇలా అంటాడు " " నేను స్నేహితులు అనుకున్న వారిని ప్రేమించలేను, నేను ప్రేమించే వారిని స్నేహితులు అనుకోలేను" అని. అంటే స్నేహితులను ప్రేమించలేడు, మరి ద్వేషిస్తాడా??..ద్వేషిస్తే స్నేహితులు ఎలా అవుతారు....?? ప్రేమించేవారితో స్నేహం చేయలేడు......మరి విరోదం పెట్టుకుంటాడా..??? బహుశ అందుకేనేమో జనాలు తాము ప్రేమించిన వారు తమను ప్రేమించడం లేదు అని పది మంది ముందు నిర్దాక్షణ్యం గా చంపిపడేస్తున్నారు. వీరు ఇలాంటి మాటలను విని ఆలాంటివి చేస్తున్నారా...??? లేక రచయితకు ప్రేమంటే తెలియదా???లేక ప్రేమంటే కేవలం సెక్స్ అనుకునే నీచ స్థాయికి దిగజారిపోయాడా???

ప్రేమ!........అపూర్వమైన మధురక్షణాలు.........ప్రకృతికి శోభనిచ్చే అలంకారం...........కాని ప్రేమన్నా, ప్రేమికులన్నా చాలా మందికి చులకన, వాళ్ళేదో తప్పుచేస్తున్నారన్న ముర్ఖపు ఆలోచన.........నిజమే!......దానిక్కారణం లేకపోలేదు. ప్రేమను వంచించే ప్రేమికులు..........ప్రేమనే దైవత్వాన్ని కత్తులతో పొడిచే పెద్దలు.....ప్రేమంటే కేవలం సెక్స్ అనుకొనే నీచులు...........ప్రేమంటే రెండు మనసుల కలయికని తెలియని నికృష్టులు..........ఇంతమంది మధ్య నలిగిపోవడం చేతనే ప్రేమకున్న దైవత్వం మైలపడిపోయింది.

ఇలాంటి డయలాగులు విని నేటియువతకు ప్రేమంటే సరియైన అర్థం తెలిక తప్పు దారిన నడుస్తోంది!.

ఇంతకు ముందు చెప్పుకున్నట్లు ఎన్నో వ్రాయాలనీ, నా మనోభావాలను అందరితో పంచుకోవాలనీ బ్లాగడానికి కూర్చుంటే తియ్యటి, కమ్మటీ మధురమైన ( అన్నింటికీ ఆర్థం ఒకటే :)) నా మాతృభాషలో పదాలే కరువైనట్లు, ఆలోచనా ఙ్ఞానం కోల్పోయినట్లు, ఊహలు స్తంభించినట్లు, అడుగు తీసి అడుగువేయలేని మత్తగజం లా ముందుకు సాగనంటోంది. రెప్పలవెనుక తియ్యటి స్వప్నం ఉప్పటి నీరులా ఉప్పోంగుతోందే తప్ప, ఊపిరి లోని మౌన భాష గుండె ఘోషను చెప్పలేకపోతోంది.

వేదనకు గురైన మనసు స్పందిస్తే వేసవిలో మల్లె అవుతుంది, విరక్తి చెందిన మనసు స్పందిస్తే విరిపై మంచు బిందువవుతుంది.మరి ఆనంద పడే మనసు ఆవేదనకు గురైతే ఆ మంచు మరిగి ఆవిరి అవుతుంది. ప్రస్తుతం నా పరిస్తితి అలానే వుంది. చాలా వ్రాయాలని ఆనందంతో వురకలు వేసే మనసును పొదివి పట్టి కూర్చుంటే ఆలోచనలు కరువై ఆవేదనే మిగిలింది.

పునరాగమణం

పునరాగమణం
================

ఆందరికి నమస్కారం.........!! చాలా రోజుల తరువాత, అనేక తర్జన భర్జన ల తర్వతా మళ్ళీ బ్లాగాలని మొదలు పెట్టీ నేను సైతం బ్లాగ్లోకానికి బ్లాగునొక్కట్టి అందించాలని కుతూహళం ఎక్కువై ఏదో ఒకటి వ్రాసేయాలని, వీక్షించిన వాళ్ళందరినీ ఇబ్బందుల్లో పడేయాలని(చదివినా, చదవకపోయినా) నిర్ణయించుకున్నాక, ఒక సుముహుర్తం లో తీరిగ్గా వ్రాద్దామని పంచాంగం మొత్తం వెతికి మాంచి ముహుర్తం పెట్టీ వ్రాయలని కూర్చుంటే ఆలోచనలు స్తంభించినట్లు, అసలు అక్షరాలే రాని నిరక్షర కుక్షిలా తయారైంది నా పరిస్థితి. అదేంటో ఈ బ్లాగులోకం లోని బ్లాగులను చదువుతుంటే వెంటనే నాకు బ్లాగాలనిపించి తీరా బ్లాగడనికి కూర్చుంటే ఏమి బ్లాగాలో, ఎలా బ్లాగాలో (ఎలా మొదలెట్టాలో) దిక్కుతోచని అయోమయ పరిస్థితి లో కలిగిన భావ పరంపరల అక్షర రూపమే ఈ నా పునరాగమణం లోని మొదటిబ్లాగు.

ఇక్కడ బ్లాగోన్మ్హుఖంగా బ్లాగొదరి బ్లాగొదరులకు [సోదర సోదరీమనులకు పేరడి (సోదర/రి అంటే "సహ-ఉదరం" ఒకే ఉదరం పంచుకు పుట్టినవారు అని అర్థం)బ్లాగొదర/రి అంటే బ్లాగును అసరాగా చేసుకొని కలసిన సోదర/రి లన్నమాట]. తెలియజేయునది ఏమనగా మీ విమర్స్యలతోటి (సద్విమర్స్య కాని, దుర్విమర్స్య కాని)నన్ను ప్రోత్సహించి ( ఎవరికైనా తనగురించి ఇతరులు ఏమనుకుంటున్నరో తెలుసు కోవాలనే కుతూహలం వుంటుందటగా, అందులో నేను ఒకడిని) మీ సహాయ సహకారాలను అందించి ఎప్పుడిప్పుడే ఈ బ్లాగులోకంలో అక్షరాల అడుగులను నేర్చుకుంటున్న ఈ పిల్లగాడిని ఆశీర్వదిస్తారని మనస్పూర్తిగా కోరుకుంటూ .................మళ్ళీ కలుద్దాం.